index

Historia tego kota rozpoczyna się w dalekiej Birmie. To właśnie tam koty burmskie były kotami klasztornymi. W tym miejscu czczono je i otaczano ogromnym szacunkiem. W pewnym momencie historii każdy z mnichów otrzymywał takiego kota i miał za zadanie zajmować się nim, otaczać go opieką i traktować jak najlepiej.

Było to podyktowane kwestiami religijnymi – wierzono bowiem, że w burmskie koty wchodziły w dusze zmarłych osób. W tym ujęciu koty były naczyniem, w które wnikała dusza, by zrobić tam przystanek na swojej drodze, która prowadziła do doskonalszego bytu. O burmach, bo tak bywają także nazywane te koty, mówią już tajskie poematy i inne literackie zabytki, które datuje się na XIV i XV wiek.

Do Europy pierwsze koty burmskie trafiły dopiero na przełomie XIX i XX wieku. Dostały się one do Wielkiej Brytanii, gdzie przyjęło się nazywanie ich czekoladowymi syjamami. Było to spowodowane ich fizycznym podobieństwem właśnie do syjamskich kotów.

To podobieństwo zresztą sprawiło, że rasa w Wielkiej Brytanii zanikła. Burmese bowiem, aż do zaniknięcia na terenie Wielkiej Brytanii, był krzyżowany właśnie z syjamami.